Een nieuwe start...

1 augustus

Mijn thermometer (die ik ondanks alles af en toe toch eens check) gaf gisteren en deze morgen een verhoging aan. Zou het werkelijk? Een eisprong?? En dan nog wel een vroege, nauwelijks 18 dagen na het begin van de cyclus!
Ik ben zo gelukkig dat zwanger worden er plots niet meer lijkt toe te doen! Mijn lichaam functioneert gewoon! Stel je voor!



8 augustus

Tijdens een douche stond ik plots enigszins verbaasd naar mijn borsten te kijken. Waren die tepelhoven altijd al zo donker? Ik weet goed genoeg wat die donkere kleur betekent, maar was hij er echt, of beeldde ik me iets in? Pablos openvallende mond leek erop te wijzen dat ik me niets inbeeld…
Toen ik daarnet mijn armen voor mijn borst kruiste, ervoer ik dat plots als onaangenaam. Was dat altijd al zo? Ja, als ik hard genoeg duwde wellicht wel, maar heb ik daar bovenaan, dicht bij de oksel, ooit al zo’n druk ervaren?
We blijven gek genoeg opvallend rustig.


14 augustus

12 dagen na eisprong zijn we steeds meer in termen van ‘symptomen’ beginnen te denken, en is de hoop toch niet meer te houden. Met het vooruitzicht van gesloten apothekers in het verlengde weekend van 15 augustus, ging Pablo zaterdag al een zwangerschapstest kopen bij de apotheek. Op zondag slaagden we er nog in ervan af te blijven, maar deze morgen stond de bom op barsten: een zeer hoge temperatuur, vreemde borsten, en geen enkel spoor van naderende maandstonden. We moesten en zouden de test NU doen!
Met een ijsberende Pablo in de living ging ik met de tester en een potje naar het toilet. Daarna kwam ik met tester en al de living terug binnen, nog steeds niet kijkend, terwijl Pablo alles klaarzette voor het ontbijt. Toen ik de test op het aanrecht legde, met de bedoeling te wachten tot hij z’n werk deed, werden m’n ogen groot.
“Pablo…”
“Wat?” Duidelijk opgeschrikt.
“Ik denk dat ik iets zie verkleuren…”
“Wat?! Mieke?! Nu niet vaag doen hé! Is het een bolletje of niet?”
Ontbijtspullen aan de kant en razendsnel naar de tester. We zagen het alletwee: een mooie roze bol in het midden van de tester.
En toen zei Pablo, echt aandachtig, zoals alleen hij dat kan. “Maar Mieke, je bent gewoon zwanger!”